بهمن 86

در این زمانه که پای صحبت هر کس می‌نشینی، گلایه‌ای دارد از بی‌مهری‌های روزگار، باز هم برپایی چنین همایش‌هایی، بهانه‌ی خوبی است تا زخم کهنه‌ی فراموشی یا قدرشناسی، اندک التیامی پیدا کند.
پرستاران، این زحمتکشان صبور، منتظرند تا مسئولان به آن‌ها عنایتی نشان دهند و مشکلات حقوقی و رفاهی‌شان را حل کنند.
چند سالی است که تقدیر از بزرگان و پیشکسوتان حرفه‌های مختلف، سرلوحه‌ی برنامه‌های بیش‌تر سازمان‌ها و نهادهای کشور قرار گرفته است.
امسال برای نخستین بار، به همت سازمان نظام پرستاری، جمعی از پیشکسوتان این حرفه، مورد تشویق قرار گرفتند.
در این گزارش، ضمن معرفی پیشکسوت کلیمی که مورد تقدیر قرار می‌گیرد به گوشه‌هایی از خاطرات وی نیز اشاره می‌شود:
خانم «فرنگیس حصیدیم»، متولد 1317 که دارای مدرک لیسانس پرستاری و مامایی از انگلستان است، از سال 1345، رسماً کار خود را در بیمارستان و زایشگاه کانون خیرخواه (دکتر سپیر) در تهران آغاز کرد. او که در حال حاضر ساکن شهر تهران است، در مورد یکی از بهترین خاطرات دوران پرستاری‌اش می‌گوید:
بهترین خاطرات من به زمان انقلاب باز می‌گردد. در آن زمان ما به صورت شبانه‌روزی در بیمارستان حضور داشتیم و به مداوای بیماران می‌پرداختیم، البته بیش‌تر مجروحان، تحت‌نظر بودند، مأموران به بیمارستان‌ها می‌آمدند تا مجروحان را تحویل بگیرند اما ما سعی می‌کردیم آنان را مخفی کنیم تا دستگیر نشوند.
او اضافه می‌کند : روز 17 شهریور یا جمعه‌ی سیاه را هم هیچ‌وقت از یاد نمی‌برم. با وجود این که اقلیت کلیمی هستم و روز شنبه برایم عزیز است، در آن روز به بیمارستان رفتم و برای نجات مجروحان، بسیاری از پزشکان را با اتومبیل شخصی‌ام در شرایط حکومت نظامی به بیمارستان رساندم.
او در مورد انگیزه‌ی خود از انتخاب رشته‌ی پرستاری می‌گوید:
من از بچگی به شغل پرستاری علاقه داشتم. هر وقت که از من می‌پرسیدند می‌خواهید چه کاره شوید، می‌گفتم پرستار می‌شوم و مانند فرشته‌ها لباس سفید می‌پوشم و بیماران را مداوا می‌کنم. علاقه‌ی خاصی که به این رشته داشتم، باعث شد که بلافاصله پس از دیپلم از تهران، بورسیه شوم و برای ادامه‌ی تحصیل به انگلستان بروم.
دوره‌ی سه ساله پرستاری را با موفقیت پشت سر گذاشتم و بلافاصله وارد رشته مامایی شدم و مدرک این رشته را گرفتم. با وجودی که با درجه‌ی بسیار خوبی تحصیلاتم را به پایان رساندم، اما به خاطر عشق به کشورم و خانواده‌ام به ایران بازگشتم.
این پرستار پیشکسوت در مورد مشکلاتی که با آن روبه‌رو است، یادآوری می‌کند:
در حالی که شغل پرستاران بسیار سخت است، حقوقشان بسیار ناچیز است. حقوق بخش دولتی تا حدودی ترمیم شده ولی در بخش خصوصی حقوق‌ها همچنان اندک است.
 





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید