|
|
فروردين 85 خدا را شكر، عيدي ديگر و بهار ديگر را جشن ميگيريم. نوروز يادآور سرسبزي طبيعت، شادماني دوباره گلها و درختان و يادگار كهن ايرانيان پاكدامن و سبزسرشت است. در سالي كه گذشت و سالهايي كه گذشت و سالهايي كه خواهد گذشت بي من و ما و با من و شما حوادث بسيار بر آدميان گذشت و ميگذرد. گردش بيوقفه زمين، زيستگاه انسان و افلاك و كهكشانهاي بيحساب بيرون از آگاهي و دانش انسان و زمان چون ظرفي كه همه حوادث در آن ميگذرد ادامه خواهد يافت و به قول حافظ «در دايره هستي ما نقطه تسليميم». در ميهن ما نيز در سالي كه گذشت حوادث مهم و تلخ و شيرين بسيار اتفاق افتاده است، بحرانها، گاه گذرا و گاه دست و پا گير بوده است، بسياري از حوادث را خود موجب بودهايم و بسياري ديگر را ديگران بر ما تحميل كردهاند، شاديها و سرخوشيهاي فراوان را تجربه كردهايم و از ميان اين همه ملت بزرگ ايران با متانت، اعتماد به نفس و آگاهي و تحمل راه خود را به سوي زندگي شرافتمندانه و توأم با عزت و سربلندي طي كرده است. زندگي انسان همواره در تب و تاب و افت و خيز بوده است، بزدلان و سست ايمانان از ريزش برگها در پاييز و سكوت سرد زمستان ميهراسند و به ياد نميآورند كه درختان تنپوش خود را در پاييز از تن جدا ميكنند و سردي زمستان را به جان ميخرند تا در بهار زندگي را دوباره آغاز كنند، با برگهايي تازه و نشاطي تازهتر و خود را به هواي پاك بهار ميسپارند، تا گرماي جانبخش تابستان را تجربه كنند، سبزهزارها برويند، شاليزارها جوانه كنند و زمين دوباره گندم بروياند و اين دوبارهگي و رويش مجدد، جاوداني جهان را مژده ميدهد و فلسفه خلقت هستي و انسان را تكرار ميكند. در همين زايش و رويش طبيعت پيامي ديگر، انسان بودنِ انسان را يادآور ميشود. پيام «پسح» يادواره آزادي انسان از بردگي، يادآور قيام الهي، انساني موسي كليمالله عليه ظلم و بيدادگري فرعون. «پسح» تنها يك عيد ديني براي يهوديان و يا تكرار يك اسطوره حماسي نيست، «پسح» انسان را از بُعد شرف انساني و ارزشهاي اخلاقي در تاريخ آزادي و آزادگي انسان به نمايش ميگذارد. «پسح» به معني گذر كردن است از همه چيز دنيايي، به خاطر آزادي انسان، اگر «پسح» در تاريخ طولاني و كهن خود پايدار مانده و ميماند، به خاطر پيامي است كه در خود دارد، اين پيام وديعه خداوند در وجود انسانها است. اين پيام يادآور آن است كه در بندِ بردگي از هر نوعِ آن نبايد گرفتار آمد، آزادي ميراث الهي است، بيهوده داشتن و يا پاي گذاشتن بر اين وديعه ارزشمند ناسپاسي از الطاف الهي است. گفتني است كه نوروز با چند روز اختلاف همواره مقارن با عيد پسح ميباشد. اين تقارن تصادفي نيست اگر طبيعتِ خاموش دوباره زنده ميشود، آزادي نيز چون ساير پديدهها اگر خاموش شود، بيترديد دوباره بيدار ميشود و زندگي را دوباره از سر ميگيرد. آن چه مربوط به جامعه كليميان ايران ميشود، در اين آغاز سال نو ايراني، در اين نوروز سرافراز و در اين روزهاي مقدس و به ياد ماندني «پسح» تجديد ميثاق با ملت بزرگوار و فرهنگ كهن ايراني و تلاش و فداكاري براي دفاع از اين مرز و بوم و منافع ملي ايرانيان است ما بر آنيم كه يهودي بودن و يهودي ماندن ما موكول به صداقت و صميميت با مردم شريف ايران و با مسلمانان ايران و جهان و همه مردم شرافتمندي است كه خود را به انسانيت و آزادي انسان متعهد و مشمول ميدانند.
|
|